پیری پوست

در پیری مو های صورت و گوش و بینی زبر تر و کلفت تر و آشکار تر می گردند و مو های سر و بدن به سفیدی می گراید. در پیری پوست خشک می شود ، فعالیت غدد عرق کم می شود ، رنگ پوست به سمت کم رنگ تر شدن پیش می رود به همراه آن لکه های قهوه ای رنگی به نام لکه های پیری خصوصا روی کمر ، دستها و صورت بوجود می آید. تغییرات انتهای اعصاب در پیری موجب کم شدن حساسیت پوست به حس های درد و حرارت می گردد. عوامل چهار گانه ی پیری زود رس پوست عبارتند از :

1- هر نوع عدم کارآیی ارگانهای بدن در دراز مدت بر اثر بیماریها ، مسمومیت دراز مدت با الکل و دخانیات و برخی روش های درمانی ضروری نظیر دارو های ضد سرطان.

2- فشار های مختلف روانی ناشی از کشمکشها و آسیب های عاطفی.

3- تغذیه ای که مصرف گوشت در آن بسیار کم بوده و در نتیجه از نظر اسید های آمینه و ویتامین ها فقیر باشد.

4- قرار گرفتن در برابر نور خورشید به مدت زیاد که باعث خشک شدن پوست و ایجاد چین و چروک و لکه های پیری در آن می شود.

اگر شما می خواهید ظاهرا جوان به نظر برسید باید پوست خود را از آفتاب دور نگه دارید ، از برنزه شدن بپرهیزید و هنگام تماس با آفتاب از فراورده ضد آفتاب استفاده نمائید. تنها فراورده موضعی که به نظر می رسد تأثیرش را در ایجاد تغییرات پوستی کمتر کند اسیر ریتنوئیک است که باید توسط پزشک تجویز گردد. در مور لکه های پیری فراورده های حاوی هیدروکینون لکه های موجود را روشن تر می کنند اما این راه کمتر موفقیت آمیز است.
روشهای مختلف پوست برداری شیمیایی و جراحی پلاستیک برای از بین بردن صدمات آفتاب و اصلاح شلی و افتادگی پوست ناشی از سنگینی و کم شدن کلاژن پوست در پیری بکار می رود. 

گردآوری : گروه RGO